शीर्षक पाठकको जिम्मा लाएँ

लाखौँको परिणामले दिनदिनै उड्छ्न् युवा खै कता
बाँझा खेत बुबा बुढो बखतमा खन्छन् दुखी भै यता ।
पत्नी योवन खेर फाल्न नसकी हिँड्छन् कुनै पोइल
यो मेरो घर रेमिटेन्स पिउनै तम्सिन्छ खोली दिल ।।
१
पुग्दा दूर दराजका घर युवा धुन्छन् जुठा बर्तन
छोडी पुत्र गयो भनी अनि मुमा रुन्छिन् दुखाई मन ।
साहूको ऋण तिर्नखातिर युवा पस्दै छ अष्ट्रेलिया
पैसा तिर्न पठाउँदा मुलुकका मोटाउँदै माफिया ।।
२
एक्लै बस्दछ दूरको शहरमा आशा कमाऊँ भनी
पूरा मास बिते लिई तलब ऊ बिर्सिन्छ माया गनी ।
पारी एक बिटो दिँदा घर मुमाबाबा र पत्नी पनि
मेरो देश बिचौलिया धन पुगे हुन्छन् मजाका धनी ।।
३
नेता धेर भए पुगेन भुँडीमा यो देश चुस्ने भए
मेरो भूमि मधेस आँगन कुनै बेचेर धुस्ने भए ।।
आमा रूप कुरूप भो दशगजा मिच्दा कसैले अति
लागी कोड हुने छ भन्छु म खुली छिट्टै त्यसैको खति ।।
४
मेरो गाउँ भयो उजाड किन खै पाखापखेरा छँदै
क्वैली,काग उडे अझै पनि यहाँ साना भँगेरा छँदै ।
लोभीले नभमा दिनादिन उडूँ भन्दै छ जैले यहाँ
आफ्नै आँगन खन्छु रोप्छु पसिना भन्दै छु मैले यहाँ ।।
५
© : धर्मानन्द भट्ट
रचना मिति : २०७५/०२/२७ गते ।