ब्यङग्य कविता:नाटक हेर्ने कि नाैटङ्की!

Spread the love

आफ्ना पक्षमा जुलुश गर्न
मान्छे राखेर शभा भर्न

अर्कालाइ पार्न हेर्या हेर्यै
देखाउन छ रे आफ्ना धेरै

बूँख्याँचा उभ्याउन मिलेन अरे
खान बस्न सबै छ रे

घर घर डुल्दै आछन् लान
छैन रे चिन्ता जान र खान

के चाँहि खान्छाै राेजेर खाउ
बस चढेर घुम्न जाउ

समाइदेउ झण्डा लाठि बाेक
बाेल भने बाेल ठाेक भने ठाेक

सुन्देउ भाषण ठाेक्देउ ताली
चर्काे स्वरमा गर्देउ गाली

बिरामी बाेक्ने एम्बुलेन्स राेक
घाेप्ट्याउ ठेला तरकारी पाेख

नेता आउछन् चढेर गाडि
जलाउनु अरु नेताका छाडि

बनाइ आफ्नाे बिबेक अन्ध
भन्दिनु आज नेपाल बन्द

मान्छे बटुल्ने ठेक्का बाेल
खल्तीमा पर्छ भन्या माेल

एकथरि आउछ घर पुर्याइ दिन
अर्काे आउछ फेरि लिन

एउटै झण्डा एउटै नाम
जाेगाएर राख्नु लाउछ काम

भात हैन पुलाउ नै खाउ
उनकै खर्चमा घुम्न जाउ

खाएर घुमेर दक्षिणा आ छ
जे जे भा छ ठिकै भा छ

शहर घुम्नि जिब्राे नि फेर्नि
नाटक हेर्नी कि नाैटङ्की हेर्नि!

-अर्जुनराज पन्त,बाग्लुङ मुलपानी
(कवि पहिलाे ब्यङग्यकाब्यकार समेत हुन उनकाे ‘काेइली’ ब्यङग्यकाब्य प्रकाशीत छ)